۱۷ تیر ۱۴۰۴
کد خبر: 4469
​میثم بصیرت، محقق و مدرس برنامه ریزی شهری و منطقه ای

تا پای جان، برای ایران!

در این شرایط بحرانی، یک نکته مهم و حیاتی از دید نگارنده که قهرا سه سالی است از خدمت و منبر معلمی در دانشگاه تهران محروم شده ام و بی شک گلایه های فراوان دارم، این است که اکنون زمان آن رسیده که اختلافات شخصی و گروهی داخلی را کنار بگذاریم و بر حفظ گوهر مشترک “وطن” تمرکز کنیم... وحدت و همدلی ملی، پیش‌شرط بقا و پیشرفت ایران است و جز با کنار گذاشتن منازعات جناحی، مذهبی و اندیشه ای ، این هدف امکان‌پذیر نخواهد بود.

تا پای جان، برای ایران!

به گزارش روزن‌آنلاین؛ در روزهای اخیر، ایران عزیزمان دیگر در معرض تهدیدات و حملات رژیمی نامشروع  صهیونی و ایالات متحده قرار گرفت که بیش از هر چیز، نماد غیرانسانی‌ترین و غیرقانونی‌ترین رفتارها در منطقه و جهان است. رژیم غاصب صهیونیستی که سال‌هاست با سیاست‌هایی مبتنی بر اشغال، تجاوز، و نقض حقوق بشر شناخته می‌شود، این بار نیز با حمایت استکبار جهانی در حملات ناجوانمردانه ای که تاثیرات آن بر شهروندان عادی، به‌ویژه کودکان و جوانان بی‌گناه غیر قابل انکار است، بار دیگر چهره زشت و زنگار بسته غیر انسانی خود را نمایان کرد. اقدامات وحشیانه و جنگ‌افروزانه آنان، نقض آشکار قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد است و به‌طور جدی امنیت و ثبات منطقه ای و جهانی را به خطر می‌اندازد.

برخلاف این خشونت‌ها، ایران همواره خود را به عنوان کشوری صلح‌طلب معرفی کرده است؛ البته هیچگاه نه صلح تحمیلی را پذیرفته و نه جنگی را بر جهان معاصر تحمیل نموده است. ایران تاریخی، کشوری است  که در پیچیده‌ترین شرایط منطقه‌ای، به دنبال دیپلماسی و گفت‌وگو برای حل اختلافات بوده است و از حقوق ملت‌ها و سرزمین های مظلوم جهان، برای حاکمیت، استقلال، و امنیت دفاع می‌کند. این صلح‌طلبی و یاری مظلومان منطقه، نه فقط یک شعار، بلکه بخشی از منشور هویت ملی و سیاست رسمی کشور پس از انقلاب اسلامی بوده است.

اما در این شرایط بحرانی، یک نکته مهم و حیاتی از دید نگارنده که قهرا سه سالی است از خدمت و منبر معلمی در دانشگاه تهران محروم شده ام و بی شک گلایه های فراوان دارد، این   است که اکنون زمان آن رسیده که اختلافات شخصی و گروهی داخلی را کنار بگذاریم و بر حفظ گوهر مشترک “وطن” تمرکز کنیم. هرکسی در هر جایگاهی که هست، مسئول است که نقش خود را برای حفظ این سرزمین ایفا کند. این پیام روشن، تاکید دارد که وحدت و همدلی ملی، پیش‌شرط بقا و پیشرفت ایران است و جز با کنار گذاشتن منازعات جناحی، مذهبی و اندیشه ای ، این هدف امکان‌پذیر نخواهد بود.

همبستگی گسترده مردم، به ویژه پذیرش بی‌دریغ هم‌وطنان از سوی شهرها و روستاهای کم‌خطر به‌روی کسانی که از مناطق تهدید شده آواره شده‌اندو یاری به هم نوعان در تامین اقلام و مایجتاج روزمره، تصویری ملموس از این اتحاد است. این یاری گرم و حمایت‌های فراگیر، نشان‌دهنده عمق ریشه ها و پیوندهای ملی است که فراتر از قومیت، مذهب، و گرایش‌های سیاسی در بطن ایرانشهر عزیزمان قرار دارد. در چنین شرایطی،  کرد وبلوج، ترک و فارس،عرب وعجم، شیعه و اهل تسنن، کلیمی، ارمنی و زرتشتی مهم نیست. فراتر از مذهب و قومیت، واژه “وطن” یعنی ایران جان است که برای حفاظتش هم قسم شده اند و وجبی خاک به دشمن خارجی نخواهند داد.

در این میان یاد، یاد شهدای خردسال و جوانی که در حملات اخیر به شهادت رسیدند، همچنان دل‌های ایرانیان را می‌فشارد. خانواده همه ما ایرانی ها، با هر نژاد، مذهب و قومیتی،  در دوران جنگ تحمیلی هشت ساله، فرزندان و عزیزان خود را به پای قداست “وطن” قربانی کرده اند، امروز نیز با درد و غرورملی، شهدای نسل جدید را به خاک می‌سپارند؛ شهدایی که درکی از جنگ  تحمیلی هشت ساله نداشته اند و خونشان گواهی بر ادامه راه مقاومت و دفاع از “وطن” است.

معتقدم، پاسخ به این خون‌ها تنها در میدان جنگ نظامی نیست بلکه نیازمند تدبیرهای عمیق‌تر و فراهم نمون زمینه اجماع فراملی برای تحریم، بایکوت و انزوای رژیم کودک‌کش اسرائیل است. رژیمی که فرزند نامشروع استکبار جهانی است و ددمنشی و دنائتش حد و مرزی ندارد. نباید یادمان برود دشمنان قسم خورده ایران، هدفی فراتر از برنامه هسته‌ای یا فروپاشی ساختار سیاسی دنبال می‌کنند؛ آن‌ها به دنبال تجزیه ایران و تضعیف همبستگی ملی هستند. اما ملت ایران، با حفظ سرمایه اجتماعی خود، پشتیبان اصلی این سرزمین است و نشان داده است که هرگز در برابر توطئه‌ها و تفرقه‌ها تسلیم نخواهد شد . برای این ملت، وطنشان «حرم» است. همانگونه که برای دلاوران “وطن” چون رئیسعلی دلواری، برای ستارخان و باقرخان،، برای باکری ها، برای حاج قاسم، برای برادران باقری، برای همت و کشوری چنین بوده است. پس ایرانی واقعی لحظه ای گزندی به ایرانمان را نخواهد پذیرفت و برای حراست این گوهر بی همتا خود را فدا خواهد نمود.

در نهایت، پیروزی واقعی در این نبرد نه با قدرت نظامی، بلکه با حفظ انسجام و همدلی ملی حاصل می‌شود. هر ایرانی، در هر دین، مذهب و گرایشی، موظف است نقش خود را در این مسیر ایفا کند و برای حفاظت از این سرزمین کهن و پرافتخار، کنار هموطنان بایستد.برای تسویه حساب با خصم  دون هم قسم می شویم و حل اختلاف نظزهاس داخلی را به پس از تسلیم  کردن دشمن غاصب می سپاریم.دشمنان بدفطرت بدانند که ایرانی، وقت اسم “وطن” به میان بیاید تسلیم هیچ تهدیدی نمی شود و تا پای جان و غیرت برای وطنش می ماند اما او صلح و رفع خطربرای بی گناهان را در مضمون پیام  تاپای جان، #برای_ ایران تعبیر کرده است. 

 

دیدگاه شما
منتخب سردبیر