درباره مردی که کاشف روح معماری معاصر بود…
«به‌نظرم درویش جزو اولین افرادی بود که به روح معماری معاصر و مدرن جهانی دسترسی پیدا کرد و متوجه شد چگونه تکنولوژی‌های جدید برای سازه و ساخت‌مایه‌ها را یکپارچه و تبدیل به اثر معماری کند. می‌توان گفت در این کار به استادی رسیده بود. نکته دیگر این است که او استاد تبدیل کردن مسائل و چالش‌ها و راهکارهای فنی به پاسخ‌های زیبایی‌شناسانه و معمارانه بود. بنابراین، از این جهت او معمار بسیار مهمی است و کاری که انجام داد، از عهده کمتر کسی برمی‌آمد. در همان حوزه ساخت‌مایه، سازه و تکنولوژی دست به کارهایی زد که در ابعاد جهانی تست نشده بودند و پیشینه آزموده‌شده‌ای نداشتند. درویش سعی کرد این کار را برای اولین‌بار انجام دهد و او را نه‌فقط از در ایران بلکه در جهان تبدیل به فرد مهمی کرد.» این‌ها توصیف رضا ناصری، معمار از مرحوم جهانگیر درویش، معمار برجسته ایرانی است که ششم آذرماه در ۹۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. در ادامه پرونده روزن‌آنلاین درباره جهانگیر درویش را مرور کنید:
از جناب درویش که مرگ در برابر او بی‌مقدار است بسیار آموخته‌ام، پیش‌تر از هر چیزی از منش او که آموزه و آمیزه‌ای از باور به انسان و عشق به وطن بود که رنج سفری دراز را حتا تا پیرانه‌سری بر او هموار می‌ساخت، و چه بسیار خرسندم که توانستیم در همین آخرین سفر برای ایشان آیین بزرگداشتی برگزار کنیم مگر اندکی جبران مافات نامرادی روزگار در تبعید ناخواسته و دوری ایشان از ایرانی باشد که عاشقانه دوستش می‌داشت.
جهانگیر درویش از «اشکال مقاوم» و «تخیل بی‌مرز» به واسطه‌ی تداخل در اشکال می‌گوید.
در آثار دکتر درویش، توجه به سازه در کنار طبیعت و اقلیم هر منطقه، متریال بومی، طراحی‌هایی که با محیط زیست سازگارند، از ویژگی‌های برجسته به شمار می‌رود. نمونه‌ای از این رویکرد، کاشت درخت گاروم زنگی در مرکز تلویزیون بندرعباس است که نمایانگر ارتباط عمیق او با طبیعت و فرهنگ محلی است.
«بیشتر از این دیگر نمی‌‌توانستم کاری را انجام دهم که درباره آن فکر کرده باشم. حالا هم تنها خواسته من این است که این استادیوم را حفظ کنند.» جهانگیر درویش پنجاه‌واندی سال پیش سازه‌ای ساخت که به‌گفته خودش برای سال‌ها درباره فلسفه ساخت آن فکر کرده بود؛ استادیوم تختی. درویش از معماران برجسته ایرانی بود که ششم آذرماه در 91 سالگی چشم از جهان فروبست.
علی کیافر، معمار، شهرساز، پژوشگر و استاد دانشگاه کالیفرنیا با ارسال یک ویدئو از تجربه آشنایی با مرحوم جهانگیر درویش و تسلط توامان اون بر زمینه‌های فلسفی، تکنیکی و هنری معماری سخن می‌گوید.
دکتر آرتان ششمانی، ریاضی‌دان و استاد دانشگاه هاروارد از تجربه دیدار با جهانگیر درویش در Home Office او در واشنگتن دی‌سی می‌گوید.
ششم آذرماه امسال جهانگیر درویش، معمار ۹۱ ساله ایرانی درگذشت. شاخص‌ترین اثر معماری او استادیوم ۳۰ هزار نفری تختی است. مرحوم درویش گفته است که در روز افتتاحیه، مردم چنان از معماری متفاوت آن خوش‌شان آمده بود که بعد از اتمام بازی، ساعت‌ها در راهروهای آن که سقفی شبیه بازار دارند قدم می‌زدند و به فریادهایی که از بلندگو پخش می‌شده و از آن‌ها می‌خواست استادیوم را ترک کنند، اهمیت نمی‌دادند. در ادامه گزارش تصویری متفاوتی با عکس‌های کیارش میلانی‌نیا از این بنای شاخص را تماشا کنید:
