همه مغبون خواهید بود
علی اعطا، سخنگوی شورای پنجم شهر تهران با انتشار یادداشتی نسبت به احتمال دسته‌جمعی اعضای منتقد شورای شهر تهران واکنش نشان داد و آن را امری بی‌حاصل توصیف کرد.
تجربه شخصی من می‌گوید که اعضای شورای شهر، یک اختیار بیشتر ندارند و آن، انتخاب شهردار است. مابقی کار مهمی نیست. در شهرداری که عریض و طویل است و همه‌چیز بی‌حساب، نه مصوبه برنامه توسعه و نه بودجه سالانه، هیچ‌یک ابزاری برای جهت‌‌دهی به مدیریت شهری نیست.
تنها کار شورا، انتخاب شهردار است و اعضای شورای ششم تهران، از داشتن همین یک اختیار هم محروم بوده‌اند. این را به گواه همان زمزمه‌ها و گفتگوهای درِ گوشی و بی‌هوای روزهای اول شورای ششم، در حضور میکروفن های روشن می‌گویم.
۱۰ عضو شورا، حالا در سال آخر پرچم تغییر شهردار بلند کرده‌اند. البته مغبون، خودِ آنانند. خوب می‌دانند که آنان، روز اول تعیین‌کننده نبوده‌اند، که امروز تعیین‌کننده باشند. می‌دانند آمدن زاکانی، به خواست آنان نبوده که حالا، رفتنش به خواست آنان باشند. و از این رو، مغبون‌اند و مستحق ترحم‌اند.
استعفای دسته‌جمعی، اگرچه شدنی است، اما بی‌حاصل است. جز مصرف رسانه‌ای حاصلی ندارد. چرا که این استعفا باید در شورایی به رای‌گیری گذاشته شود، که استعفادهندگان در آن اکثریتی ندارند. باز مغبون خواهند شد. این، شکست دیگری برای آنهاست. مگر قصد کرده باشند پس از عدم پذیرش استعفا، ترک صحن و کمیسیون کنند و شورا را به پرتگاه انحلال ببرند.
شورا اگر مقتدر باشد، و اگر با رای قابل توجهی تشکیل شده باشد و شکل‌گیری آن، محصول قهر اکثریت جامعه نباشد، شهردار مطلوب خود را انتخاب می‌کند. از او حمایت و البته بر عملکرد او نظارت می‌کند. چنانکه در شورای پنجم، به رغم برخی کاستی‌ها چنین بود.
برادرانه به آن ۱۰ نفر در یک سو، و آن یازده نفر در دیگر سو، توصیه می‌کنم دندان روی جگر بگذارند و این سال پایانی را با آرامش بیشتر سپری کنند. چیزی به پایان باقی نمانده. صحن شورا و فضای شهرداری را متشنج نکنند و به شهر آسیب نزنند. حتی آسیب‌شناسی در فضای آرام میسر است. بردن شورا به لبه پرتگاه انحلال و شورای اولی کردن شورای ششم، نه به سود آن ۱۱ نفر و نه آن ۱۰ نفر است. همه بازنده خواهند بود و بازنده اصلی نهاد دموکراسی محلی خواهد بود.
