کشف شواهد سه‌هزار ساله در شمال شرق ایران

باستان‌شناسان در برنامه گمانه‌زنی تپه‌های «ینگه قلعه» در استان خراسان شمالی به شواهدی از حدود سه هزار سال پیش دست یافتند. این تپه در دهه‌های گذشته در معرض تخریب و حفاری‌های قاچاقچیان بوده است.

به گزارش روزن آنلاین، تپه‌های ینگه قلعه، مربوط به عصر آهن که در بجنورد در استان خراسان شمالی واقع شده، در سال ۱۳۸۶ با شماره ۲۱۲۲۴ و ۲۱۱۰۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

برنامه­ میدانی گمانه‌­زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه­‌های «ینگه قلعه» با مجوز این پژوهشگاه و پشتیبانی مالی اداره ­کل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان خراسان شمالی انجام شده است.

رضا ناصری، عضو هیأت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل، که سرپرست هیأت کاوش در تپه‌های ینگه قلعه است، درباره این محوطه باستانی و نتیجه گمانه‌زنی‌های انجام شده، گفت: تپه­‌های ینگه قلعه متشکل از دو برجستگی کوتاه و بزرگ معروف به ینگه قلعه ۱ و ۲ است که بر اساس مستندات موجود در بردارنده شواهدی از هزاره اول قبل از میلاد هستند.

او با بیان‌ اینکه در سطح هر دو محوطه مواد فرهنگی نوع دهستان و نوعی سفال منقوش مربوط به هزاره اول پیدا می‌­شود، اظهار کرد: فرهنگ دهستان در عصر آهن در شمال­ ‌شرق ایران در منطقه وسیعی از کرانه‌­های شرقی دریای مازندران تا مناطق غربی خراسان شمالی شکوفا بوده و معیشت مبتنی بر کشاورزی و دامپروری داشته است.

این باستان‌شناس گفت: در این برنامه میدانی ۲۰ گمانه آزمایشی در بخش­های مختلف تپه­‌های ینگه قلعه ایجاد شد که نشان داد این اثر روی برآمدگی­‌های طبیعی حاشیه دشت بجنورد شکل گرفته و احتمالاً به گروه­‌های کوچ‌رو با استقرار موقت تعلق داشته است.

ناصری با اشاره به آسیب‌هایی که به این محوطه باستانی وارد شده است، اظهار کرد: تپه­‌های ینگه قلعه از یک سو به دلیل شخم سطحی اراضی در دهه­‌های گذشته و از سوی دیگر به دلیل قرارگیری در محدوده شهر بجنورد در معرض تخریب قرار گرفته و حفاری‌های قاچاق نیز آسیب­‌هایی به آن وارد کرده است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی تپه‌های ینگه قلعه تاکید کرد: هدف اصلی این برنامه میدانی تعیین حدود و میزان گسترش بقایای باستان‌شناختی در تپه‌­های ینگه قلعه است که به تدوین یک برنامه حفاظتی و تهیه راهبرد پژوهشی برای آینده اثر، کمک خواهد گرد.

منبع:خبرگزاری ایسنا