درد فراموشی بر سینه محیط‌بان مصدوم اردستانی سنگینی می‌کند

شامگاه ۲۴ آبان ماه سال ۱۴۰۲ بود که یکی از مأموران یگان حفاظت محیط زیست شهرستان اردستان حین انجام وظیفه در روستای رشیدآباد منطقه سفلی زواره توسط شکارچی غیرمجاز با ماشین زیرگرفته شد.

به گزارش روزن آنلاین، احمدعلی عابدینی هرچند خوش‌شانس بود و زنده ماند، اما چنان دردناک از آن شب هولناک صحبت می‌کند که انگار همین دیروز بود که آن از خدا بی‌خبر با خودروی تیبا و به قصد جانش وی را زیر گرفت و از ناحیه لگن، کمر، سر، گردن و پای چپ دچار آسیب‌دیدگی جدی شد.

با خبر شدیم دادگاه تجدید نظر اصفهان حکم شکارچی متخلف را صادر کرده و همین موضوع بهانه‌ای شد تا سراغی از محیط بان عابدینی بگیریم و بپرسیم این روزها چگونه گذران زندگی می‌کند.

محیط بان عابدینی به دلیل آسیب‌دیدگی شدیدی که همچنان با او است، اکنون دیگر توان مأموریت و حضور در مناطق حفاظت شده را ندارد و در حد توان به کار ستادی در اداره محیط زیست اردستان مشغول است. درد همچنان با او است و صدای بغض‌آلودش از آن سوی تلفن همراه، نشان از غم عمیقی دارد.

او می‌گوید: سه ماه کامل به دلیل وضعیتی که داشتم در خانه بستری بودم و درمان حدود هفت ماه طول کشید. اکنون با مشکلاتی که برای دستم به وجود آمده چند درصدی برایم نقص عضو زدند. دکترها می‌گویند باید با درد بسازی، زیرا شکستگی‌هایی که در ناحیه لگن و پا برایت پیش آمده تا آخر عمر همراهت خواهد بود.

سراغی از وضعیت درمان و حال و روزم نگرفتند

با وجود این، او غم نان و درمان دارد و به همین دلیل همچنان به کار مشغول است، با این حال می‌گوید برای درمانم هزینه‌های سرسام‌آوری پرداخت کردم و بسیاری از داروها را آزاد خریدم و از طرف سازمان هیچ کمکی به من نشد جز مقدار جزئی که بیمه تکمیلی پرداخت کرد.

عایدینی می‌گوید: زخمی که از شکارچی به پایش افتاده زندگی عادی را برایش سخت کرده و اکنون در انجام بسیاری از کارهای روزانه‌اش محدودیت حرکتی دارد و نمی‌تواند به صورت عادی روی زمین بنشیند و برای کارهای روزمره دچار مشکلاتی است.

این محیطبان از سازمان محیط‌زیست هم گله‌مند است و می‌گوید: بعد از یک سال که از این اتفاق می‌گذرد در مورد هزینه‌هایی که انجام دادم هیچ کمکی به من نشده و همه هزینه‌ها را شخصی پرداخت کردم و علیرغم اینکه گزارش‌هایی را برای یگان سازمان فرستادم، اصلاً سراغی از وضعیت درمان و حال و روزم نگرفتند.

او با حالتی افسوس ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه نیروی پیمانی اداره محیط‌زیست هستم حتی سه ماه طول درمانم را از مرخصی‌ ذخیره‌های خودم استفاده کردم، زیرا به من اعلام شد یا باید مرخصی استعلاجی بگیری که بخشی از حقوقت را تأمین اجتماعی بدهد یا از مرخصی‌های ذخیره استفاده کنی.

این گفته‌ها بغض را در گلوی محیطبان زخمی اردستان می‌شکند و او با صدایی زخمی می‌گوید: ما باید پشتیبان داشته باشیم که در چنین مواقعی از ما حمایت شود. با وضعیتی که برایم پیش آمد و هزینه‌هایی که انجام دادم تمام قسط و قرض و زندگی‌ام بهم ریخت و نمی‌دانم با کدام پول باید ادامه روند درمان را انجام دهم.

انتظار داشتیم حکم دادگاه بازدارنده و عبرت‌آموز باشد

برادر همسر محیط بان مصدوم در خصوص رأی دادگاه تجدیدنظر اصفهان به ایسنا می‌گوید: زمانی که اداره محیط زیست اردستان از شکارچی متخلف شکایت کرد، دادگاه عمومی زواره، وی را به ۳۰ ماه حبس تعزیری محکوم کرد که پس از اعتراض وکیل ضارب در شعبه ۳۰ دادگاه تجدید نظر اصفهان، ضمن رد اعتراض، مجازات حبس تعزیری متهم به ۲۰ ماه حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.

محمود زارع با اشاره به اینکه در حکم دادگاه نوشته شده شکارچی به‌صورت عمد اقدام به زیرگرفتن محیط بان کرده است، افزود: انتظار داشتیم حکم دادگاه به گونه‌ای اعلام می‌شد که تا حدودی بازدارنده و عبرت‌آموز باشد و حداقل از تکرار این‌گونه اتفاقات در منطقه جلوگیری کند.

وی با بیان اینکه از اداره کل حفاظت محیط زیست و یا سازمان محیط زیست درخواست داریم از نیروهای خود حمایت بیشتری داشته باشند، گفت: محیط‌بان مصدوم تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیون تومان هزینه کرده و بیمه فقط ۲۰ درصد هزینه را پرداخت کرده است. این در حالی است که طول درمان وی همچنان ادامه دارد.

برادر همسر محیط‌بان مصدوم با گلایه از بی‌توجهی سازمان محیط زیست نسبت به حال و روز محیط‌بان مصدوم، افزود: همه می‌دانند آن‌ها بی‌دفاع‌اند و دستشان خالی است، احمدعلی عابدینی تا آخر عمر یک انسان ناقص و به نوعی از کار افتاده شد، ولی انتظار می‌رود محیط‌بانانی که جانشان را برای حفظ منابع طبیعی به خطر می‌اندازند بیش از این مورد حمایت مسئولان قرار گیرند.

منبع: خبرگزاری ایسنا