سیدامیر منصوری: مدیریت مسکن تابع سیاست‌های امثال صادق، حناچی و آخوندی نیست / سیاست‌های مسکن تابع منافع دو گروه تصمیم‌ساز است
اختصاصی روزنآنلاین - سیدامیر منصوری، استاد دانشگاه تهران و رییس پژوهشکده نظر، به اظهارات منان رییسی، عضو کمیسیون عمران مجلس در رابطه با سیاست‌های مسکن واکنش نشان داد. منان رییسی گفته بود سیاست انقباضی طیف آقای حناچی در وزارت راه و شهرسازی، جلوی واگذاری زمین به مردم را گرفته است. منصوری می‌گوید مدیریت مسکن تابع سیاست‌های امثال صادق، حناچی و آخوندی نیست و تابع منافع دو طبقه تصمیم‌ساز است.
اختصاصی روزنآنلاین - سیدامیر منصوری، استاد دانشگاه تهران و رییس پژوهشکده نظر، به اظهارات منان رییسی، عضو کمیسیون عمران مجلس در رابطه با سیاست‌های مسکن واکنش نشان داد. منان رییسی گفته بود سیاست انقباضی طیف آقای حناچی در وزارت راه و شهرسازی، جلوی واگذاری زمین به مردم را گرفته است. منصوری می‌گوید مدیریت مسکن تابع سیاست‌های امثال صادق، حناچی و آخوندی نیست و تابع منافع دو طبقه تصمیم‌ساز است.
منصوری به روزنآنلاین می‌گوید مدیریت مسکن در ایران تابع سیاست‌های امثال صادق، حناچی و آخوندی نیست. سیاست‌های مسکن تابع منافع دو طبقه تصمیم‌ساز است: نخست، تکنوکراتها در قامت مهندسان مشاور و مدیران میانی؛ و دوم، زمین‌خواران و سفته‌بازان در قالب تعاونی، شهرک‌ساز و انبوه‌ساز؛ و این هر دو گروه از عرضه مسکن و ارزان‌شدن آن آسیب می‌بینند. لذا تلاش می‌کنند بازار مسکن را در همین حالت حفظ کنند.
سیدامیر منصوری در رابطه با این دو گروه اول چنین توضیح می‌دهد: گروه اول در توجیه سیاست انقباضی خود از استانداردها مانندتراکم، محیط‌زیست و خدمات می‌گوید و گروه دوم چاره را در مصوبه‌های موردی و کنترل شده مانند تغییرکاربری اراضی زراعی می‌داند.
او اضافه می‌کند که گروه اول به دنبال بیرون راندن طبقه ضعیف و متوسط از شهر است، ولو پشت دروازه تهران و شهرهای حاشیه‌ای باشد. گروه دوم به دنبال رانت‌سازی و ویژه‌خواری از زمین‌های پیرامون شهر از طریق حفظ و کنترل تقاضای فزاینده شهرنشینان و سیاست مصوبه‌های موردی است. این استاد دانشگاه تهران با انتقاد از مدیران ارشد فعلی و پیشین وزارت راه و شهرسازی، به روزنآنلاین می‌گوید این قبیل مدیران، بازی‌خورده این دو جریان‌اند و استقلال نظری ندارند. گاهی بر طبل این می‌زنند و گاهی بر آن؛ و بلاتکلیف و فاقد تحلیل‌اند. ژست های محیط‌زیستی یا شهرسازانه آنها در حد مصاحبه است. در عمل هیچ خط قرمزی ندارند. چه در دوران مدیریت انها و چه سه سالی که در راس نبودند و در سطح دوم سر در لاک برده بودند، نیز غیر از دو جریان مذکور بازیگری در مسکن ایران تعیین‌کننده نبوده است. امروز هم همان طور است.
رییس پژوهشکده نظر می‌گوید کشور ما در حوزه مسکن و شهر چوب ناکارآمدی مدیران را می‌خورد. اینها بیشتر تکنیسین‌اند تا راهبر. نگاهشان اجرایی است تا سیاستگذاری. در حالی که مسئله در سطح سیاستگذاری و راهبردی است.
