در صدا و سیما چه خبر است؟ نیاز به تغییر دارید!
روزنامه صبح نو در یادداشتی رفتارهای صدا و سیما مقابل رئیس جمهور را نقد کرد.
روزنامه صبح نو
این روزها دولتی روی کار آمده که شعارش وفاق ملی است، شعاری که مورد استقبال و پذیرش چهره‌ها و جریان‌های سیاسی نیز قرار گرفته تا با ایجاد همدلی و یک‌صدایی، گسست‌های ایجاد شده در جامعه را ترمیم بخشند. البته مسیر رسیدن به وفاق نیازمند صیانت است، چه از سوی دولت و چه از سوی دیگر نهادها، چهره‌ها و گروه‌های سیاسی تا انحرافی در این مسیر صورت نگیرد.
در این راه، پرهیز از ایجاد فضای چند دستگی و قطبی‌سازی‌های مصنوعی در جامعه بزرگ‌ترین رسالت و اولویت کشور است که اولین گام در این مسیر باید از سوی سیاسیون و اجزای حاکمیت برداشته شود تا این وفاق در جامعه و در میان مردم با مردم و مردم با حاکمیت نیز تسری یابد و ایجاد شود.
البته آزادی بیان در صداوسیما جای خوشحالی و مسرت است؛ اما این آزادی بیان باید خط قرمزهایی داشته باشد و با توهین به رئیس‌جمهور و منتخب ملت و یا تحلیل‌های غیر واقعی و فانتزی، به جز قطبی‌سازی نمی‌توان از آن برداشت آزادی و صراحت در گفتار داشت. امروز بر کسی پوشیده نیست که جبهه مقاومت به رهبری ایران، تنها کشوری است که در سایه سکوت و منفعت‌طلبی کشورهای عربی، در برابر رژیم صهیونیستی و حامیانش ایستاده و هزینه‌های زیادی نیز در این مسیر داده است. بنابراین کسانی که باید شرمنده باشند، کشورهای عربی منطقه هستند که با سکوت خفت‌بار، چشم خود را بر فجایع، جنایت و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی بسته‌اند. در این میان سخنان اخیر پزشکیان که به نظر یک لغزش زبانی بود و نظر و ایده محوری ایشان نیست، نهایتا می‌توانست مؤدبانه نقد شود و جنبه توهین هم نگیرد که مورد توجه مجری برنامه قرار نگرفت.
صداوسیما امروز نیاز به تغییر و تحول دارد و این دستگاه بیش از شخصیت‌ها، گروه‌ها، احزاب و نهادهای دولتی و حاکمیتی باید در راستای سیاست نظام قدم بردارد.
در برنامه‌های انتقادی باید با رعایت شئونات، مراقب بود بر دوقطبی‌های کاذب دامن زده نشود. قطعا معنی همدلی، پرهیز از انتقاد نیست و اتفاقا وفاق یعنی توجه به همه سلیقه‌ها و تفکرات؛ اما باید مراقبت کرد؛ اولا این مسیر یک‌طرفه نباشد و دوما به ضد خود تبدیل نشود.
