تشکل‌های مهندسی و الویت‌بندی اهداف - یادداشت علیرضا بابکی
یکی از معضلاتی که سالهاست تشکل‌ها و مهندسان را درگیر کرده و دامنه عملکرد مهندسان، این قشر وسیع و تاثیر گذار را محدود کرده است، عدم الویت‌بندی خواسته‌های واقعی آنهاست. زمانی بحث تغییر پایتخت پررنگ شده و انرژی زیاد و بی‌نتیجه‌ای صرف آن می‌شود؛ بدون آنکه اصولا امکان انجام آن در شرایط فعلی ارزیابی شود و زمانی بحث تاسیس سازمان نظام معماری و طرد سازمان نظام مهندسی عملا موجود، مطرح شده و پس از مدتی رها می شود؛ بدون اینکه تحلیل جامعی در زمینه دستاوردهای این فعالیت‌های مقطعی و بی نتیجه ارائه شود؛ اینکه آیا این درخواست‌ها پیش‌نیازهایی دارد که بدون تدارک آنها بتوان به آنها رسید یا خیر؟ دلایل این عدم موفقیت‌های ما چه بوده است؟ آیا گذشته از عدم حمایت دستگاه های دولتی، قصوری متوجه خود ما نبوده است ؟
علیرضا بابکی؛ مهندس معمار و عضو کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران - یکی از معضلاتی که سالهاست تشکل‌ها و مهندسان را درگیر کرده و دامنه عملکرد مهندسان، این قشر وسیع و تاثیر گذار را محدود کرده است، عدم الویت‌بندی خواسته‌های واقعی آنهاست. زمانی بحث تغییر پایتخت پررنگ شده و انرژی زیاد و بی‌نتیجه‌ای صرف آن می‌شود؛ بدون آنکه اصولا امکان انجام آن در شرایط فعلی ارزیابی شود و زمانی بحث تاسیس سازمان نظام معماری و طرد سازمان نظام مهندسی عملا موجود، مطرح شده و پس از مدتی رها می شود؛ بدون اینکه تحلیل جامعی در زمینه دستاوردهای این فعالیت‌های مقطعی و بی نتیجه ارائه شود؛ اینکه آیا این درخواست‌ها پیش‌نیازهایی دارد که بدون تدارک آنها بتوان به آنها رسید یا خیر؟ دلایل این عدم موفقیت‌های ما چه بوده است؟ آیا گذشته از عدم حمایت دستگاه های دولتی، قصوری متوجه خود ما نبوده است ؟
به‌نظر می‌رسد ضروری است در بین تشکل‌ها و نهادهای معتبر حرفه‌ای، درخواست‌های مبرم حرفه‌مندان در فرصتی محدود مطرح شده و توسط عده‌ای از نمایندگان تشکل‌ها، درخواست‌های منطقی و عمومی مشخص شود و سپس این درخواست‌ها الویت‌بندی و برای آن اقدام شود.
با توجه به تجربه اندکی که در تشکل‌های حرفه ای داشته‌ام، از دیگاه خود اولویت‌های کنونی حرفه مهندسی را در کوتاه مدت با استدلال مطرح می‌کنم.
۱. الویت اول: شرکت فعالانه در انتخابات آتی نظام مهندسی
۲. الویت دوم: شرکت فعالانه در انتخابات شوراهای شهر
۳. الویت سوم: ایجاد تشکل‌های مستقل مهندسان معمار و سایر رشته‌های مهندسی
در رابطه با اولویت اول، چه بخواهیم و چه نخواهیم، سازمان نظام مهندسی، اکنون به شدت در عرصه ساخت و ساز و عرصه فعالیت‌های حرفه‌ای مهندسان تاثیرگذار بوده و ضعف‌های حاکم بر آن، مانع بزرگی بر سر راه تحول در ساخت‌وسازهای شهری است؛ بطوریکه با قدرت کاذبی که ایجاد شده است، می‌تواند مانع بزرگی بر سر راه سایر تشکل‌های مستقل گردد. با توجه به اقدام اخیر وزارت راه و شهرسازی در مسیر کمک به اصلاح انتخابات آینده سازمان و ایجاد شرایط مناسب نسبت به سال‌های گذشته، به‌نظر می‌رسد با هماهنگی تشکل‌های معتبر حرفه و همه مهندسان آگاه می‌توان در این دوره انتخابات، از بین نامزدهای مناسب -که به‌زودی اسامی آنها اعلام خواهد شد- انتخاب کرده و در زمان انتخابات که احتمالا اوایل دی‌ماه خواهد بود، به آنها رای داده و آنها را در جایگاه‌ها و ارکان نظام مهندسی کشور قرار داد. یک سازمان نظام مهندسی واقعی می‌تواند حمایت کننده «الویت دوم و سوم» نیز باشد.
انتخابات اعضای شورای شهر «اولویت دوم» است. در صورت وجود اعضای متخصص، گذشته از آن که می‌توان از جنبه سیاسی شوراها کاست، می‌توان در مدیریت اصولی شهر و انتخاب شهردار مناسب، نقشی بی‌بدلیل ایفا کرد.
مهندسان به دلیل تخصص و نقش بسیار مهمی که در جامعه دارند می‌توانند در صورت اقدام گروهی، نقش مهمی در این انتخابات ایفا کنند و شوراهای شهر می‌توانند همگام با سازمان نظام مهندسی نقش مهمی در استانداردسازی ساخت‌وساز شهری و نیز در موضوع «الویت سوم» ما ایفا کنند.
اولویت سوم، ایجاد تشکل‌های مستقل مهندسان معمار و سایر حرف مهندسی است. این موضوع امروزه به صورت جدی مطرح است، چرا که می‌تواند بصورتی خاص به مشکلات رشته های گوناگون مهندسی ورود کند تا در جهت بهبود عملکرد آنها اقدام گردد.
