تابوشکنی جوکر زنان

بارها همه ما جامعه‌ای دوپاره را تجربه کرده‌ایم که واقعیت‌های درونش از آنچه که بر صفحه نمایش ظاهر می‌شده متفاوت بوده، آنقدر که باورپذیری به قلیل‌ترین حد خودش می‌رسیده. حالا دو- سه هفته‌ای است که جوکر بانوان آغاز شده، یکی از آن تابوهایی که آنقدر وجود داشت که تصور نمی‌کردیم روزی شاهد شکستنش باشیم. 

 حضور بانوان در مسابقاتی چون شب‌های مافیا، پدرخوانده، زودیاک زده شده بود و پیش از این هم در استندآپ کمدی‌های خندوانه تا حدودی این مساله جا افتاده بود اما اینکه برنامه‌ای به شکل ویژه به طنز بانوان اختصاص پیدا کند، اتفاقی بود که با جوکر برای اولین‌بار تجربه شد.

طبیعی است که همه اولین‌بارها سخت است. چه از منظر محتوا و چه از منظر حساسیت‌های مضاعفی که تماشاگر در مواجهه با آن دارد. وقتی اتفاقی برای اولین‌بار می‌افتد معمولا در ناخودآگاه، زمانی برای آشنایی‌زدایی مخاطب لازم است تا هم فضا را درک کرده و هم بتواند این تازگی را هضم کند. مخاطب ایرانی شهره است به دیر خندیدن، حالا اگر خرق عادتی هم اتفاق افتاده باشد که دیگر کار سخت‌تر می‌شود. اما جالب اینجاست که جوکر بانوان این مرزها را زودتر از آنی که باید طی کرد. به قول قدیمی‌ترها دوپله یکی از آن عبور کرد! مخاطب مجذوب این محصول جدید شد و بلافاصله بعد از پخش همان قسمت اول جوکر توانست خیل تماشاگران را جذب کند. 

حضور بانوانی که طی تمام این سال‌ها به ویژه 20 سال گذشته مردم از آنها در آثار سینمایی و سریال‌ها خاطرات مشترک فراوان داشتند کمک کرد تا این برنامه از اولین اپیزود دیده شود. قطعا همچون هر برنامه ترکیبی دیگری آن هم با آن ‌همه وسواسی که روی اصل موضوع و پخش یا عدم پخش آن وجود داشته است، جوکر هم بی‌ایراد نیست اما در روزگاری که تماشای شادی، همچنان در زمره ارزان‌ترین و جمعی‌ترین شادی‌های ممکن است، دیدن جوکر که به مهر و خنده‌های زنان و مادران این سرزمین آغشته شده است، نوری است در تاریکی.

با وجود همه این حرف‌ها و لذتی که در تماشای برنامه‌های شاد هست،  جامعه هوشمند ما مدت‌هاست که از خواسته‌هایی نظیر جمع زنان در یک برنامه کمدی عبور کرده است اما همچنان تماشای قانونمند این شادی به جان می‌نشیند. بی‌شک با ادامه این روند، نه تنها حساسیت از روی این موضوع برداشته می‌شود بلکه در طول زمان تبدیل به یک عادت در پخش برنامه‌ها خواهد شد.